Ang ilang mga kumpanya ng pananalapi ay nagpapahiram sa mga mamimili, habang ang iba naman ay nagpapahiram sa mga negosyo o pinansyal ang pagbebenta ng mga produkto ng mga tagagawa sa mga customer. Dahil hindi sila kumukuha ng mga deposito mula sa publiko, hindi sila naiuri bilang mga bangko, at hindi sila napapailalim sa mahigpit na mga regulasyon sa pagbabangko. Ang mga kumpanya ng pananalapi na nakikibahagi sa mga aktibidad ng komersyal na kredito ay ibinabatay ang kanilang mga pautang sa halaga ng mga assets na ipinangako ng mga nanghiram bilang seguridad. Ang mga kumpanya ng pananalapi ay nakakakuha ng pondo para sa pagpapautang sa pamamagitan ng kanilang sariling paghiram o mula sa mga pangunahing korporasyon.
Mga personal na utang
Ang mga taong hindi makakuha ng mga pautang o financing mula sa mga bangko ay maaaring maging kwalipikado sa isang kumpanya ng pananalapi. Ang mga uri ng magagamit na mga pautang sa consumer ay kasama ang pangalawang mga pag-utang, pautang para sa pagbili ng mga ginamit na sasakyan, pagpapabuti sa bahay o pagsasama-sama ng utang. Ang lahat ng mga pautang ay dapat na ma-secure ng nasasalat na personal na mga assets. Ang mga pautang mula sa mga kumpanya sa pananalapi ay mas malaki kaysa sa mga pautang sa bangko, ngunit kung minsan ang mga kumpanya sa pananalapi ay mas tumatanggap.
Mga Pautang na Batay sa Asset
Ang mga kumpanya ng komersyal na pananalapi ay nagpapahiram sa mga negosyo batay sa ipinangako na mga assets. Ang mga customer ay karaniwang mabilis na lumalagong mga negosyo na may mga assets na pangako bilang collateral ngunit mababa sa cash. Ang mga nasabing assets ay may kasamang mga account na matatanggap, imbentaryo at kagamitan. Sa kaso ng default, kinukuha ng nagpapahiram ang mga assets. Ang isang halimbawa ay isang tagagawa ng kasuotan na mayroong isang kontrata mula sa isang kagalang-galang na tingi. Ang tagagawa ay nangangako ng tatanggapin ang account, nanghihiram ng mga pondong kinakailangan upang masimulan ang pagmamanupaktura at magbabayad ng utang mula sa mga koleksyon.
Pag-eensayo
Ang pag-factor ay isang mas mahal na pagkakaiba-iba sa pagpapautang batay sa pag-aari. Sa kasong ito, ang isang maliit, mabilis na lumalagong tagagawa ay maaaring walang sapat na kredito at nagbebenta sa maraming mga customer. Ibinebenta ng gumagawa ang mga account nito na matatanggap sa nagpapahiram kapalit ng humigit-kumulang na 80 porsyento ng halaga ng mga matatanggap. Tumatanggap ang tagagawa ng natitirang mga pondo sa pagkolekta, mas mababa ang bayad sa nagpapahiram.
Mga Pautang sa Pag-install
Ang mga negosyante na nag-aalok ng mga plano sa pagbabayad ng installment para sa mga benta ng mga item tulad ng malalaking kagamitan ay gumagamit ng mga kontrata mula sa mga kumpanya ng pananalapi. Karaniwang maaaring maaprubahan ang financing sa telepono habang ang customer ay nasa tindahan. Sa ibang mga kaso, tulad ng mga bagong benta ng kotse, naghahanap ang dealer ng pag-apruba sa financing para sa kanyang customer sa pamamagitan ng pakikipag-ugnay sa subsidiary ng tagagawa. Ang isang halimbawa ng ganitong uri ng kumpanya ng pananalapi ay ang Ford Motor Credit.
