Ipinapakita ng mga ratio sa pananalapi ang mga ugnayan sa pagitan ng mga item ng pahayag sa pananalapi. Bagaman nagbibigay sila ng makasaysayang data, ang pamamahala ay maaaring gumamit ng mga ratios upang makilala ang mga panloob na lakas at kahinaan, at tantyahin ang pagganap sa pananalapi sa hinaharap. Ang mga namumuhunan ay maaaring gumamit ng mga ratios upang ihambing ang mga kumpanya sa parehong industriya. Ang mga ratio ay hindi pangkalahatang makabuluhan bilang mga standalone na numero, ngunit ang mga ito ay makabuluhan kung ihinahambing sa data ng kasaysayan at mga average ng industriya.
Kalidad at ang Kasalukuyang Ratio
Ang pinaka-karaniwang ratio ng pagkatubig ay ang kasalukuyang ratio, na kung saan ay ang ratio ng kasalukuyang mga assets sa kasalukuyang mga pananagutan. Ipinapahiwatig ng ratio na ito ang kakayahan ng isang kumpanya na bayaran ang mga panandaliang singil. Ang isang ratio na mas malaki sa isa ay karaniwang isang minimum dahil ang anumang mas mababa sa isa ay nangangahulugang ang kumpanya ay may higit na pananagutan kaysa sa mga assets. Ang isang mataas na ratio ay nagpapahiwatig ng higit pa sa isang safety cushion, na nagdaragdag ng kakayahang umangkop dahil ang ilan sa mga item sa imbentaryo at mga matatanggap na balanse ay maaaring hindi madaling mapapalitan sa cash.
Maaaring mapabuti ng mga kumpanya ang kasalukuyang ratio sa pamamagitan ng pagbabayad ng utang, pag-convert ng panandaliang utang sa pangmatagalang utang, mas mabilis na pagkolekta ng mga natanggap nito at pagbili lamang ng imbentaryo kung kinakailangan.
Mga Ratio sa Solvency at Katatagan sa Pananalapi
Ang mga ratios sa solvency ay nagpapahiwatig ng katatagan sa pananalapi dahil sinusukat nila ang utang ng isang kumpanya na may kaugnayan sa mga assets at equity nito. Ang isang kumpanya na may labis na utang ay maaaring walang kakayahang umangkop upang pamahalaan ang daloy ng salapi nito kung tumaas ang mga rate ng interes o kung lumala ang mga kondisyon ng negosyo.
Ang karaniwang mga ratios ng solvency ay ang debt-to-asset at debt-to-equity. Ang ratio ng debt-to-asset ay ang ratio ng kabuuang utang sa kabuuang mga assets. Ang ratio ng debt-to-equity ay ang ratio ng kabuuang utang sa equity ng shareholder, na kung saan ay ang pagkakaiba sa pagitan ng kabuuang assets at kabuuang liability.
Mga Ratios at margin ng Kakayahang kumita
Ang mga ratio ng kakayahang kumita ay nagpapahiwatig ng kakayahan ng pamamahala na gawing kita at daloy ng cash ang mga dolyar na benta. Ang mga karaniwang ratios ay gross margin, operating margin at net income margin. Ang gross margin ay ang ratio ng kabuuang kita sa mga benta. Ang kabuuang kita ay katumbas ng benta na ibinawas ng gastos ng mga kalakal na naibenta.
Ang operating margin ay ang ratio ng mga kita sa pagpapatakbo sa mga benta at ang net income margin ay ang ratio ng netong kita sa mga benta. Ang kita sa pagpapatakbo ay katumbas ng kabuuang kita na minus sa mga gastos sa pagpapatakbo, habang ang netong kita ay katumbas ng operating profit na binawasan ang interes at buwis. Ang ratio ng return-on-asset, na siyang ratio ng netong kita sa kabuuang mga assets, ay sumusukat sa pagiging epektibo ng isang kumpanya sa pag-deploy ng mga assets nito upang makabuo ng kita. Ang ratio ng return-on-investment, na kung saan ay ang ratio ng net na kita sa equity ng mga shareholder, ay nagpapahiwatig ng kakayahan ng isang kumpanya na makabuo ng isang return para sa mga may-ari nito.
Mga Karaniwang Ratio sa Kahusayan
Dalawang karaniwang mga ratio ng kahusayan ay ang paglilipat ng imbentaryo at pag-turnover ng mga matatanggap. Ang paglilipat ng imbentaryo ay ang ratio ng gastos ng mga kalakal na naibenta sa imbentaryo. Ang isang mataas na ratio ng turnover ng imbentaryo ay nangangahulugang matagumpay ang kumpanya sa pag-convert sa imbentaryo nito sa mga benta.
Ang ratio ng paglilipat ng natanggap ay ang ratio ng mga benta sa kredito sa mga account na matatanggap, na sumusubaybay sa natitirang mga benta sa kredito. Ang isang mataas na natanggap na paglilipat ng mga account ay nangangahulugang matagumpay ang kumpanya sa pagkolekta ng natitirang mga balanse sa kredito.
